Μάνα, Μανούλα, Γιαγιά

Σε μια εποχή που μεταβάλλεται με ραγδαίους ρυθμούς ο ρόλος της μητέρας γίνεται διαρκώς πιο δύσκολος και απαιτητικός.
Σήμερα, που η πυρηνική οικογένεια εγκαταλείπεται ολοένα και περισσότερο, οι μητέρες έχουν πολλαπλά προβλήματα να αντιμετωπίσουν, με πρωταρχικά την ίδια την επιβίωσή τους και των οικογενειών τους, τις δύσκολες συνθήκες εργασίας, την επιβολή προτύπων και

σύνθετων κοινωνικών ρόλων που καλούνται να διαδραματίσουν ταυτόχρονα.
Η μητέρα του 21ου αιώνα, η σύγχρονη Ελληνίδα πρέπει να είναι εργαζόμενη, μορφωμένη, πολιτικοποιημένη και ενεργό μέλος της κοινωνίας των πολιτών, μέσα αλλά και έξω από την οικογένεια, επιφορτισμένη με τη βρεφική και παιδική φροντίδα και με
αδύνατη υποστήριξη από τις προβληματικές, σε πολλές περιπτώσεις κοινωνικές δομές.
Η επιδείνωση της θέσης της μητέρας και της οικογένειας αποτελεί πλήγμα και κίνδυνο για την κοινωνική συνοχή και απαιτείται να δραστηριοποιηθούμε για την στήριξή της, καθώς είναι φανερό παρακολουθώντας την πολιτική επικαιρότητα πως ιδιαίτερα οι εργαζόμενες μητέρες είναι σήμερα στη χώρα μας, ένα από τα πρώτα θύματα της οικονομικής κρίσης.
Παράλληλα, μητέρες της τρίτης ηλικίας, γιαγιάδες ίσως με εγγόνια και παιδιά, πλήττονται εξίσου και χρειάζεται να πρωτοστατήσουμε και για τη δική τους βοήθεια και υποστήριξη.
Ο σεβασμός και η τιμή σ αυτά τα πρόσωπα, πέρα από αυτονόητη υποχρέωση, υπαγορεύεται και από την ανάγκη της αναγνώρισης της προσφοράς της μητρότητας, στην οικογενειακή, κοινωνική και εθνική συνοχή και ευρυθμία, σε αποχές δύσκολες και επικίνδυνες για τη διάρρηξη του κοινωνικού ιστού.
Οφείλουμε να τιμούμε τη μητέρα, εκφράζοντας την ευγνωμοσύνη μας για την αγάπη και την πολύτιμη κοινωνική προσφορά και τις θυσίες που συμβολίζονται στο πρόσωπό της.
Επί της ουσίας, φυσικά, εκείνο που μετράει για κάθε μητέρα είναι η εκδήλωση αγάπης, στοργής και φροντίδας σε καθημερινή βάση.
'Ένα τηλεφώνημα από την κόρη μου το πρωί, μου φτιάχνει τη διάθεση και τη μέρα", ακούω να μου λένε συχνά οι ηλικιωμένες κυρίες που φροντίζω.
Τα λουλούδια μια φορά το χρόνο, είναι ωραία και ευπρόσδεκτα, δεν φτάνουν όμως. Αυτό που ξέρουμε, το υπερπολύτιμο σ αγαπώ, μας αρέσει και να το ακούμε.
Και μάλιστα συχνά, όσο πιο συχνά γίνεται.
Ένα δίλημμα που παρουσιάζεται συχνά την συγκεκριμένη ημέρα και έχω βιώσει αρκετές φορές στην δουλειά μου με ηλικιωμένους, είναι το πώς να "βολευτούν" η γιαγιά και η μαμά την ίδια μέρα.
Και οι δύο μητέρες, η μια πιο νέα από την άλλη.
Κάτι που βλέπω να εφαρμόζεται συχνά και είναι εξαιρετικά θετικό είναι να γιορτάζουν και οι τρεις γενιές μαζί.
Το να φάνε όλοι μαζί στο σπίτι της γιαγιάς.
Να μαζευτεί όλη η οικογένεια γύρω από το τραπέζι και μέσα στη θαλπωρή και τη ζεστασιά του σπιτιού της πιο μεγάλης κυρίας στην οικογένεια να γιορτάσουν όλοι μαζί, όπου και όταν βεβαίως είναι αυτό εφικτό.
Σε κάθε πάντως περίπτωση, μολονότι στις μέρες μας η γιορτή έχει εμπορευματοποιηθεί, αποτελεί μία μοναδική ευκαιρία να εκδηλώσουμε την αγάπη και την ευγνωμοσύνη μας στο πιο αγαπημένο μας πρόσωπο, με μία στοργική αγκαλιά, ένα φιλί και ένα λουλούδι.
Η γιορτή της μητέρας όσο και αν εμπορευματοποιηθεί δεν παύει να μας θυμίζει το πώς ήρθαμε στον κόσμο.
Είναι ένας φόρος τιμής στη δημιουργό της ζωής και της ταυτότητας κάθε ανθρώπου, που μας έδωσε πνοή και αποτελεί το κέντρο του κόσμου μας, αλλά και εμείς του δικού της.
Η μέρα αυτή σκοπό έχει να τιμήσει την προσφορά της μητέρας στη ζωή, που μας προσφέρει ακούραστα την αγάπη της και τη βοήθειά της και το μόνο που περιμένει από εμάς είναι ένα γλυκό χαμόγελο.
Στην ψυχολογία η μητρική αγάπη συμβολίζει την "άνευ όρων" αγάπη, την χωρίς ανταλλάγματα προσφορά.
Δεν υπάρχει "γιατί" σε αυτή την υπέροχη έκφραση, ούτε και εξήγηση.
"Σ αγαπώ" επειδή είσαι το παιδί μου.
Η αναγνώριση αυτών που αγαπάμε και μας αγαπούν δεν είναι τόσο "ακριβή" και δύσκολη υπόθεση.
Μερικές φορές η πιο απλή χειρονομία μπορεί να έχει μεγαλύτερη συναισθηματική βαρύτητα από ένα ακριβό δώρο.
Λόγια παρηγοριάς, μια ζεστή αγκαλιά...καμιά φορά αρκεί ένα τηλεφώνημα!
Ο λαός μας λέει πως "το παιδί του παιδιού μου είναι δυο φορές παιδί μου"
Χρόνια πολλά λοιπόν, σε όλες τις μητέρες αλλά και τις γιαγιάδες που ευλογήθηκαν να γίνουν δύο φορές μητέρες!
Αθανασία Ρόγκα
Διευθ.Νοσηλευτικού Προσωπικού
Μονάδας Φροντίδας Ηλικιωμένων 

πηγη: www.i-diadromi.com