Οι μεγαλύτεροι, χαμένοι θησαυροί του κόσμου.

Μυθικοί θησαυροί αμύθητης αξίας,

που στο πέρασμα των αιώνων έγιναν το ιερό δισκοπότηρο για εκατοντάδες αναζητητές και χρυσοθήρες, χωρίς τελικά να μπορέσει κάποιος να τους ανακαλύψει. Δείτε παρακάτω 6 από αυτούς τους θησαυρούς και την ιστορία που τους συνοδεύει.

Η κιβωτός της Διαθήκης

Για τους Ισραηλίτες, η κιβωτός της Διαθήκης ήταν το πιο ιερό αντικείμενο πάνω στη γη. Το σύμβολο αυτό του εβραϊκού έθνους, αυτή η περίκομψη κιβωτός, σύμφωνα με τη Βίβλο, σχεδιάστηκε από τον ίδιο τον Θεό.
Με διαστάσεις, 44 ίντσες μήκος, 26 ίντσες πλάτος, και 26 ίντσες ύψος, η κιβωτός ήταν κατασκευασμένη από ξύλο ακακίας και καλυμμένη μέσα-έξω με καθαρό χρυσό και περιβάλλονταν από σκαλιστά καλλιτεχνήματα όλα από χρυσό επίσης. Στο επάνω μέρος, τοποθετήθηκαν δύο χρυσά χερουβείμ, το ένα απέναντι από το άλλο με τα κεφάλια σκυμμένα και τα φτερά να εκτείνονται προς τα πάνω.

Η κιβωτός χρησιμοποιήθηκε για να φυλάξει ιερά λείψανα, αλλά και τις δύο πέτρινες πλάκες των 10 εντολών. Σαν ιστορικός και θρησκευτικός θησαυρός, η κιβωτός και το περιεχόμενο της είναι ανεκτίμητης αξίας.

Το 607 π.χ. η κιβωτός βρίσκονταν στον ναό του Σολομώντα, στην Ιερουσαλήμ, η οποία και καταλήφθηκε από τους Βαβυλώνιους σε μια φοβερή μάχη όπου σκοτώθηκαν περισσότεροι από ένα εκατομμύριο άνθρωποι.

Εβδομήντα χρόνια αργότερα, όταν επέστρεψαν οι Ισραηλίτες για να ξανακτίσουν την πόλη η κιβωτός της Διαθήκης είχε χαθεί.

Ευρέως, θεωρείται ότι η κιβωτός κρύφτηκε από τους Εβραίους για να μην πέσει στα χέρια των Βαβυλώνιων. Οι πιθανές τοποθεσίες που μπορεί να βρίσκεται κυμαίνονται από το βουνό Nebo στην Αίγυπτο ως την Αιθιοπία και ως μια σπηλιά στην καρδιά του Ισραήλ.
Άλλοι θεωρούν ότι η κιβωτός καταστράφηκε από τους Βαβυλώνιους.
Άλλη εξήγηση που δίνεται, είναι ότι ο θεός αφαίρεσε ως εκ θαύματος την κιβωτό για τη προστατεύσει.

Το κεχριμπαρένιο δωμάτιο

Περιγράφεται σαν το όγδοο θαύμα του κόσμου από όσους το είδαν και αποτελεί τον πιο ιδιαίτερο χαμένο θησαυρό στην ιστορία.
Ήταν μια αίθουσα με διάσταση 11 τετραγωνικών ποδιών που ήταν επενδυμένη με μεγάλα πάνελ φτιαγμένα από τόνους κεχριμπάρι σκαλισμένο περίτεχνα, τεράστιους τετράγωνους καθρέφτες και τέσσερα υπέροχα μωσαϊκά από την Φλωρεντία. Οι κεχριμπαρένιοι τοίχοι ήταν στολισμένοι με πολύτιμους λίθους και διακοσμημένοι με τις πολυτιμότερες συλλογές από Πρωσικά και Ρωσικά έργα τέχνης.

Δημιουργήθηκε για το βασιλιά της Πρωσίας Friedrich I και δόθηκε στον Μέγα Πέτρο της Ρωσίας το 1716 και βρίσκονταν στο Catherine Palace, κοντά στη Αγία Πετρούπολη. Σήμερα, το κεχριμπαρένιο δωμάτιο θα εκτιμούνταν περισσότερο από 142 εκατομμύρια δολάρια.

Όταν ο Adolf Hitler έβαλε στο στόχαστρο του την Ρωσία, οι φύλακες του κεχριμπαρένιου δωματίου αποφάσισαν να το "ξηλώσουν" για να το μετακινήσουν. Στην προσπάθεια τους όμως αυτή, το κεχριμπάρι άρχισε να θρυμματίζεται. Έτσι προσπάθησαν να το καλύψουν με ταπετσαρία, χωρίς επιτυχία όμως. Έτσι, όταν οι Γερμανοί μπήκαν στο Λένινγκραντ (Αγία Πετρούπολη) τον Οκτώβριο του 1941, μετακίνησαν και έστησαν ξανά το δωμάτιο στο Königsberg Castle.

Εντούτοις, όταν τον Απρίλιο του 1945 το Königsberg παραδόθηκε και ο πόλεμος είχε λήξει, ο μυθικός θησαυρός δεν βρισκόταν πουθενά. Το κεχριμπαρένιο δωμάτιο δεν το είδε ποτέ ξανά κανένας.
Οι θεωρίες πολλές.
Βρίσκεται κρυμμένο σε ένα υπόγειο κάπου στην πόλη. Καταστράφηκε από τις Ρώσικες βόμβες. Καταστράφηκε στην φωτιά που ξέσπασε στο κάστρο αμέσως μετά την παράδοση της πόλης...
Πιθανώς δεν θα μάθουμε ποτέ. Αλλά ευτυχώς, για τους εραστές της χλιδής, το κεχριμπαρένιο δωμάτιο έχει αναδημιουργηθεί προσεκτικά με βάση το πρωτότυπο και εκτίθεται στο Catherine Palace.

Ο θησαυρός του Μαυρογένη

Ο διάσημος πειρατής Μαυρογένης πέρασε μόνο μόνο 2 χρόνια από την ζωή του (1716-1718) λεηλατώντας τις θάλασσες. Εντούτοις, κατάφερε να μαζέψει ένα μεγάλο θησαυρό. Ενώ οι Ισπανοί ήταν απασχολημένοι με το να συγκεντρώνουν το χρυσό και το ασήμι που μάζευαν από το Μεξικό και τη Νότια Αμερική, ο Μαυρογένης και οι σύντροφοι του, περίμεναν υπομονετικά τα ισπανικά πλοία, που φορτωμένα με το χρυσό και το ασήμι έπαιρναν το δρόμο για την Ισπανία.

Ο Μαυρογένης, δημιούργησε την φήμη του σκληρού και ανήθικου καιροσκόπου. Η περιοχή δράσης του ήταν γύρω από τις Δυτικές Ινδίες μέχρι τις ακτές της Βόρειας Αμερικής, με έδρα του τις Μπαχάμες και την βόρεια Καρολίνα. Το τέλος του ήρθε τον Νοέμβριο του 1718, όταν αποκεφάλισε από τον Βρετανό υπολοχαγός Robert Maynard.

Αλλά τι συνέβη στον απέραντο θησαυρό που ο Μαυρογένης είχε μαζέψει;
Η θέση που ήταν κρυμμένος δεν έγινε ποτέ γνωστή. Αυτό βέβαια δεν εμπόδισε τους αμέτρητους κυνηγούς θησαυρών να τον αναζητήσουν μανιωδώς.

Το βυθισμένο σκάφος του Μαυρογένη, το Queen Anne’s Revenge πιστεύεται ότι βρέθηκε κοντά στο Beaufort στην βόρεια Καρολίνα το 1996, αλλά δεν υπήρχε ίχνος από τον θησαυρό. Οι πιθανές θέσεις που μπορεί να βρίσκεται, περιλαμβάνουν τα νησιά της Καραϊβικής, τον κόλπο Chesapeake στην Βιρτζίνια και τις σπηλιές των νησιών Cayman.

Ο θησαυρός της Λίμας.

Το 1820, η Λίμα στο Περού, ήταν στα πρόθυρα επανάστασης. Σαν προληπτικό μέτρο, ο αντιβασιλέας της Λίμας, αποφάσισε να μεταφέρει το μυθικό πλούτο της πόλης, στο Μεξικό για να τον διαφυλάξει. Ο θησαυρός περιλάμβανε εκτός των άλλων και πολύτιμες πέτρες καθώς και δύο life-size χρυσά αγάλματα της Μαρίας να κρατάει τον Ιησού. Ο θησαυρός γέμισε 11 πλοία και εκτιμήθηκε περίπου στα 60 εκατομμύρια δολάρια.

Ο καπετάνιος William Thompson, διοικητής του πλοίου Mary Dear, τέθηκε υπεύθυνος για τη μεταφορά του θησαυρού στο Μεξικό. Αλλά ο αντιβασιλέας πρέπει να είχε κάνει κάποια έρευνα για το άτομο στο οποίο έδωσε τέτοιο μυθικό πλούτο, επειδή ο Thompson ήταν πειρατής. Μόλις τα σκάφη βρήκαν στην ανοιχτή θάλασσα, σκότωσε τους περουβιανών φρουρών και τους πέταξε στην θάλασσα.
Ο Thompson έλεγχε τα Νησιά Cocos, στον Ινδικό Ωκεανό, όπου αυτός και οι σύντροφοι του έθαψαν σύμφωνα με ισχυρισμούς, τον θησαυρό. Αποφάσισαν έπειτα να χωρίσουν και να "εξαφανιστούν" για λίγο, έως ότου ηρεμήσει το όλο συμβάν.
Αλλά το πλοίο Mary Dear εντοπίστηκε από τα Ισπανικά πλοία και το πλήρωμα δικάστηκε για την πειρατεία. Όλοι κρεμάστηκαν, εκτός από τον Thompson και το πρωτοπαλίκαρο του, που για να σώσουν τις ζωές τους, συμφώνησαν να οδηγήσουν τους Ισπανούς στον κλεμμένο θησαυρό. Τους πήγαν μέχρι τα νησιά Cocos, αλλά κατόρθωσαν να δραπετεύσουν στη ζούγκλα. Τον Thompson και το πρωτοπαλίκαρο του, αλλά και τον θησαυρό, δεν τον ξαναείδε ποτέ κανείς.
Περισσότερες από 300 αποστολές έχουν προσπαθήσει - ανεπιτυχώς - να εντοπίσουν τους θησαυρούς της Λίμα. Η πιο πρόσφατη θεωρία είναι ότι ο θησαυρός δεν θάφτηκε στα νησιά Cocos, αλλά σε ένα άγνωστο νησί κοντά στις ακτές της Κεντρικής Αμερικής.

Ο θησαυρός του Tutankhamen

Όταν ο Howard Carter βρήκε τον τάφο του Τουταγχαμών στην Αίγυπτο, στην κοιλάδα των βασιλέων το 1922, γοητεύτηκε από τη λαμπρότητα των χειροποίητων αντικειμένων που ο νεαρός βασιλιάς είχε πάρει μαζί του για την μετά θάνατον ζωή.
Υπήρχαν τόσα πολλά κοσμήματα και άλλα χειροποίητα αντικείμενα που ο Carter χρειάστηκε δέκα χρόνια για να τα καταχωρήσει πλήρως.

Εντούτοις, όταν ξεθάφτηκαν οι αίθουσες ενταφιασμών των πιο σημαντικών Φαραώ, στις αρχές του 19ου αιώνα, οι αίθουσες θησαυρών τους, ήταν ουσιαστικά άδειες.
Οι ληστές που σύλησαν τους τάφους κατά τη διάρκεια των αιώνων, αφαίρεσαν από τους περισσότερους από αυτούς, ότι πολύτιμο υπήρχε αφήνοντας μόνο πέτρες.
Αλλά που βρίσκεται όλος αυτός ο θησαυρός που εκλάπη από τους τάφους των Φαραώ?

Μερικοί μελετητές πιστεύουν ότι οι θησαυροί ιδιοποιήθηκαν από τους ιερείς που διεύθυναν την κοιλάδα των βασιλιάδων κατά τη διάρκεια της περιόδου 425-343 π.χ.
Ένα ιδιαίτερο πρόσωπο, ο κυβερνήτης Herihor, ίσως να είναι το κλειδί. Ο Herihor ήταν υψηλός δικαστικός υπάλληλος κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Ραμσή ΧΙ.
Μετά τον θάνατο του Ραμσή, ο Herihor σφετερίστηκε το θρόνο, μοιράζοντας το βασίλειο μαζί με τον γαμπρός του, Piankh.
Ο Herihor Έγινε υπεύθυνος στην κοιλάδα των βασιλιάδων και έτσι είχε την ευκαιρία να αρπάξει τους θησαυρούς από τους τάφους των Φαραώ.

Ο τάφος του δεν έχει βρεθεί ποτέ και πολλοί μελετητές θεωρούν ότι οι κλεμμένοι θησαυροί από πολλούς Φαραώ, είναι κρυμμένοι εκεί.

Ο θησαυρός του Αυτοκράτορα Montezuma

Ο αποδεκατισμός των Ισπανών από τους Αζτέκους στο Μεξικό έγινε στις 1 Ιουλίου του 1520, όταν ο Hernando Cortés και οι άντρες του εγκλωβίστηκαν στην πρωτεύουσα Tenochtitlán από τους εξοργισμένους Αζτέκους πολεμιστές .

Μετά από ημέρες άγριας μάχης, ο Cortés διέταξε τους άντρες του να συσκευάσουν τους θησαυρούς του Montezuma για να προσπαθήσουν να το σκάσουν την νύχτα. Δεν κατάφεραν όμως να φύγουν, αφού οι Αζτέκοι πρόλαβαν και τους επιτέθηκαν. Η σφαγή που ακολούθησε γέμισε τη λίμνη Tezcuco με τα νεκρά σώματα των Ισπανών και τους αμύθητους θησαυρούς του Montezuma.
Οι τρομαγμένοι στρατιώτες, πετούσαν τα κιβώτια με τον θησαυρό, που τον αποτελούσαν αμέτρητα χρυσά και ασημένια κομψοτεχνήματα καθώς και τεράστιες ποσότητες με πολύτιμους λίθους και κοσμήματα, στην προσπάθεια τους να ξεφύγουν από τους Αζτέκους .

Ο Cortés και μια χούφτα ανδρών του, κατάφεραν να γλυτώσουν, για να επιστρέψουν ένα χρόνο μετά για να πάρουν εκδίκηση. Όταν οι κάτοικοι του Tenochtitlán εντόπισαν τους εισβολείς, έθαψαν τον θησαυρό της πόλης γύρω από τη λίμνη Tezcuco.

Σήμερα, παρόλο που ήταν πολλοί αυτοί που τον έψαξαν, ένας αμύθητος θησαυρός παραμένει κρυμμένος για σχεδόν πέντε αιώνες κάτω από τις λάσπες στα περίχωρα της πόλης του Μεξικού.
ΠΑΡΑΞΕΝΑ

ΔΙΑΦΟΡΑ