Στα κεφαλόποδα, οι βεντούζες των πλοκαμιών αποτελούνται κατά κανόνα από έναν ελαστικό δακτύλιο, ο οποίος προσκολλάται πάνω σε μια επιφάνεια. Πάνω από αυτόν το δακτύλιο υπάρχουν μύες. Όταν οι μύες διαστέλλονται, ο κενός χώρος του δακτυλίου διευρύνεται. Έτσι δημιουργείται υποπίεση, η οποία κάνει τη βεντούζα να εφάπτεται ακόμη πιο δυνατά πάνω στην επιφάνεια.
Αυτή η βασική λειτουργία μπορεί να επεκταθεί με όλες τις πιθανές μορφές επιπλέον «εξοπλισμού». Στα καλαμάρια που έχουν 10 πλοκάμια, οι βεντούζες έχουν, συχνά, δόντια ή άγκιστρα, ώστε όχι μόνο να μπορούν να προσκολλώνται αλλά και να γαντζώνονται ταυτόχρονα στην επιφάνεια. Σημάδια από αυτού του τύπου τις βεντούζες φαίνονται συχνά στο δέρμα ψαριών ή φαλαινών που ήρθαν σε επαφή με τέτοια καλαμάρια.
Παλαιότερα πίστευαν ότι τα χταπόδια και τα καλαμάρια σκότωναν τα θύματά τους ρουφώντας τα, κυριολεκτικά, με τις βεντούζες. Ωστόσο, τα κεφαλόποδα χρησιμοποιούν τις βεντούζες μόνο για να ακινητοποιήσουν αποτελεσματικά τη λεία τους.
 ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ


Οι απογειώσεις και οι προσγειώσεις συμβάλλουν στην επιδείνωση του καιρού
Τι σχήμα έχουν οι σταγόνες της βροχής;
Πρωτοφανής μαζική μετανάστευση θαλασσίων ειδών
Πώς τελικά η Γη απέκτησε τα καλύτερα υλικά για τη ζωή;